بسم الله
مات .. مات .. مات .. کيش و مات .. مي دانستي «مات» يک نوع بيماري است .. شايد همين کيش و مات خودمان هم همان معنا را بدهد .. ميماند .. مبهوت .. که چه کند .. کاري ديگر .. نه .. نمي توان انجام داد .. «مات»!
.
.
زينب «مات» شده بود .. اينگونه مي گويند .. يکي دوسالي که بعد از حسين مانده بود .. کسي که همه چيزش را بگيرند .. خوب «مات» مي شود .. يک چيزي فراي گريه و زاري .. فراي جان کندن .. کسي که چيزي برا از دست دادن نداشته باشد يا انتحار ميکند يا «مات» مي شود .. زينب وقتي به مدينه رسيد .. ديد که تمام شد .. ماموريتش .. خودش هم ..
.
.
بيمار را طبيب احاله ميدهد که «ببريدش جايي که حال و هوايي عوض کند؛ مثل باغي .. بوستاني ..» .. بردندش .. تا چشمش به نهر جاري آب افتاد .. اي خدااااااااااااااااااااااااااااااا .. حسينم .. من حسينم را مي خواهم .. يکي دوسالي بيش نماند ..
.
.
آخر هرکاري کني مگر ميشود شاد بود .. مگر مي شود .. روز ولادت است .. درست .. اما روز ولادت زينب است ..
خدايابه همه زنان ما فرصت کنيزي «زينب» را عطا کن ..
السلام عليک يا عقيلة العرب ..